Het Vlaams Belang is niet te spreken over het eenzijdige akkoord over de artsenquota dat de federale regering met de Franse gemeenschap heeft gesloten. “De Franse gemeenschap lapt de regels over deze quota al 25 jaar aan haar laars”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Maar wat er nu door toedoen van minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) zit aan te komen is nog erger.”

“Bij wijze van beloning voor een kwarteeuw wanbeleid heeft de Franse gemeenschap het gedaan gekregen dat de overtallen van voorbije jaren – en die bevinden zich uiteraard in dat landsgedeelte – worden kwijtgescholden”, aldus Pas, die Vandenbroucke al meermaals over de artsenquota ondervroeg en dat nu opnieuw zal doen. “Iedere huidige en toekomstige student geneeskunde zal toegang krijgen tot het beroep en een Riziv-nummer ontvangen. Met andere woorden, het consistente Waalse overtreden van de regels, wordt nog maar eens beloond.”

“De artsenquota vormen er een mooi voorbeeld van: in België worden Franstaligen beloond wanneer ze zich niet aan de regels houden”

“Van een rechtvaardige verdeling volgens bevolkingsaantal is in het akkoord dat Vandenbroucke heeft gesloten al helemaal geen sprake”, vervolgt Pas. “Voortaan wordt er rekening gehouden met het aantal activiteiten die artsen uitvoeren, en dat ligt lager aan Franstalige zijde zodat daar meer artsen nodig zijn. De twee gemeenschappen worden dus verschillend behandeld, in het nadeel van Vlaanderen.”

“En van het in het regeerakkoord opgenomen responsabiliseringsmechanisme waardoor een gemeenschap die zich niet hield aan de artsenquota haar eigen verantwoordelijkheid moest nemen, is evenmin nog sprake”, aldus nog Pas. “De Franstaligen waren daar vierkant tegen en wanneer zij in België ergens tegen zijn, gaat dat ook niet door. Je kan je wel terecht afvragen wat er verkeerd is met een mechanisme dat enkel in werking treedt wanneer een regio de regels niet volgt. Het zegt veel over de intenties van de Franstaligen.”

“De Vlaamse regering stapt gelukkig nog niet mee in dit eenzijdige akkoord”, merkt Pas tot slot op. “Ik roep hen ook op dit zeker niet te doen.”