Volgens een artikel in het Nieuwsblad is het aantal leerlingen met zorgnoden met bijna 20 procent toegenomen op twee jaar tijd. “Dit is een zorgwekkende stijging”, vindt Vlaams Parlementslid Roosmarijn Beckers. “Maar er is dan ook steeds meer etiketteringsdrang bij zowel de ouders als bij de scholen omdat zo’n etiket nodig is voor extra hulp vanwege de overheid.”

Uit de cijfers van het jaarverslag van de CLB’s waren er vorig schooljaar 18.778 leerlingen, die recht hebben op gespecialiseerde zorg uit het buitengewoon onderwijs. Dit is een stijging van 17,8 procent in vergelijking met 15.939 kinderen twee schooljaren ervoor. Ook het aantal kinderen dat ondersteuning krijgt voor autismespectrumstoornis is eveneens met 18 procent toegenomen naar 5.386 kinderen.

“Deze algemene stijging is inderdaad zorgwekkend”, zegt Roosmarijn Beckers. “Indien alsmaar meer kinderen hogere en complexere zorgnoden hebben, toont dit een dieper probleem in de samenleving aan.” Beckers wijt deze toename niet alleen aan opvoeding en de coronacrisis, maar ook aan een grotere drukte en ontwrichting in onze samenleving. “Daarnaast is een deel van de stijging ook te verklaren door een zekere etiketteringsdrang, van vooral de ouders, maar ook van leraren en begeleiders. Dit omdat zo’n etiket nodig is voor extra hulp vanwege de overheid. Dit wordt ook beaamd door verschillende experten.”

“Men moet minder snel het label autisme plakken op kinderen en hen meer structuur en rust geven”

Volgens de cijfers is er ook een toename van het aantal kinderen met autisme-gerelateerde problemen. “Deze kinderen zouden al veel gebaat zijn als men in het gewoon onderwijs meer structuur aanbracht en meer aandacht zou hebben voor orde en discipline”, zegt Beckers. “Een pedagogische aanpak met meer duidelijkheid en voorspelbaarheid is in zijn geheel bevorderlijk voor alle kinderen.”

Het nieuwe leersteundecreet van minister van Onderwijs Ben Weyts voorziet daarnaast ook een nieuw financieel verdelingsmechanisme waarbij er meer gewicht wordt gegeven aan leerlingen met zorgnoden. “Op zich is het een mooi voornemen om de middelen meer te willen voorzien voor diegenen die het nodig hebben”, aldus Beckers. “Maar we moeten opletten dat dit niet zal leiden tot net meer aanvragen tot overdiagnostisering. We leven al in een samenleving waarin we al te vaak etiketten kleven op kinderen waar iets mee lijkt te zijn en zulke verschuivingen kunnen deze trend verder versterken.”